Chłopak, który zaginął kilkanaście lat temu na wakacjach w Egipcie, odnajduje się na jednym z warszawskich osiedli. Posługuje się innym imieniem i nazwiskiem, i mimo że rodzice rozpoznają w nim syna, on sam utrzymuje, że nie ma z zaginionym nic wspólnego. Sytuację komplikuje fakt, że po przejściu na islam i powrocie do Polski mężczyzna znalazł się na celowniku służb. Gdy pojawiają się zarzuty, że przygotowuje zamach terrorystyczny, zwraca się o pomoc do prawniczki, która niegdyś zasłynęła obroną pewnego Roma. Joanna Chyłka niechętnie podejmuje się sprawy. Słynie bowiem nie tylko z ciętego języka, ale także z niechęci do obcych. W dodatku nie jest przekonana, czy jej nowy klient w istocie nie planuje zamachu… (okładka)

Najczęściej wypowiadane kłamstwo to: „nie mam nic do ukrycia". Wydaje Ci się, że ktoś Cię śledzi? Czujesz się podsłuchiwany? Myślisz, że ktoś mógł poznać Twoje tajemnice? I to te najskrytsze, których nie zdradzasz nawet najbliższym? Masz... całkowitą rację. Nadeszła era wielkiej inwigilacji! Ale może da się jeszcze uratować prywatność? Ronald J. Deibert – człowiek, który ujawnił gigantyczne nadużycia związane z użyciem programu Pegasus, założyciel i szef Citizen Lab, znanej na całym świecie grupy badawczej do spraw cyberbezpieczeństwa – opisuje nowe problemy społeczne i polityczne, jakie przynosi rozwój cyfrowej cywilizacji. Szpiegują nas nie tylko komercyjne firmy, lecz także rozmaitej maści dyktatorzy, politycy z autorytarnymi zapędami czy służby specjalne. Wielka inwigilacja jest o tym, jak daleko są w stanie się posunąć i jak groźne jest to dla naszego bezpieczeństwa. Aby odzyskać internet dla nas samych, musimy go zresetować! Ronald James Deibert (ur. 1964) kanadyjski politolog i filozof. Założyciel i dyrektor Citizen Lab na Uniwersytecie w Toronto. Organizacja ta bada szpiegostwo cyfrowe wymierzone w społeczeństwo obywatelskie, analizuje cenzurę internetu, ataki na prywatność, zbieranie danych osobowych, cyberbezpieczeństwo w popularnych aplikacjach oraz bada mechanizmy przejrzystości w tych kwestiach istniejące (lub nie) w korporacjach oraz agencjach rządowych. Zasłynęła wykrywaniem i analizowaniem ataków za pomocą programu Pegasus – również tych dokonywanych przez polski rząd na dziennikarzy, prawników i polityków. Napisał także Black Code: Surveillance, Privacy, and the Dark Side of the Internet.

Kto cię obserwuje? Dawniej to pytanie zadawali wyłącznie królowie, prezydenci i osoby publiczne, próbując umknąć paparazzim czy unieszkodliwić przestępców usiłujących obejść prawo. Reszta z nas nie musiała się specjalnie martwić tym, że może zostać objęta obserwacją. Dziś owo niepokojące pytanie odnosi się do wszystkich i nie musi być wcale związane z czyjąś sławą albo przestępczą działalnością. Każdy z nas może być obserwowany niemal w każdej chwili. Cennych zasobów, jakimi są dane osobowe, można nadużywać. I będzie się ich nadużywać. Informacja to władza. Każdy, kto dysponuje wielkimi ilościami danych o nas, ma nad nami przewagę. Z początku era informacyjna miała wzmocnić jednostki, dając im dostęp do informacji wcześniej niedostępnych. Mogliśmy na całym świecie porównywać ceny, poszukiwać najlepszego fragmentu wiedzy czy ludzi, którzy podzielali nasze poglądy. Obecnie dochodzi do zmiany układu sił i szala przechyla się ku wielkim instytucjom: zarówno rządom jak i korporacjom. To one zyskują przewagę w wojnach informacyjnych, dzięki zdolności do śledzenia potężnej ilości danych związanych z najbardziej przyziemnymi aspektami naszego życia. Dowiadujemy się, że ludzie, którzy dysponują informacjami o nas, mogą nas zawstydzić, wyczyścić nasze portfele lub oskarżyć o przestępcze zachowanie. Ta wiedza może wykreować kulturę strachu. Czy chcemy żyć w świecie, w którym zawsze narażeni będziemy na ryzyko bycia zhakowanymi? W świecie, w którym będzie można nas zlokalizować? W którym nie będziemy mogli mieć swoich tajemnic? W którym będziemy podglądani nawet w naszych domach, w którym będzie można się pod nas podszyć i w którym będziemy żyć w pułapce „korytarza luster”? W którym będziemy wykorzystywani finansowo i bez powodu będziemy trafiać przed oblicze funkcjonariuszy policji? Moja książka to próba odpowiedzi na te pytania. Mam nadzieję, że moje odkrycia pomogą rozwijać się debacie o prywatności – wyjść poza kwestie związane z prostą obawą o to „kto mnie obserwuje”, ku bardziej szczegółowym rozważaniom nad tym, „dlaczego ma to tak duże znaczenie” oraz, ostatecznie, ku produktywnej dyskusji o tym, co możemy zrobić. Z tekstu